فهرست مطالب‏ حياة القلوب‏

 

در بيان تاريخ و احوال و صفات و معجزات و علوم و معارف مقرّبان ساحت قرب حضرت ذو الجلال، از انبياء عظام و اوصياى كرام و بعضى از بندگان شايسته خداى تعالى، و احوال بعضى از پادشاهان كه از زمان حضرت آدم تا قريب به زمان بعثت حضرت خاتم الانبياء بوده‏اند 33
باب اول‏
در بيان امور و احوالى چند كه در ميان جميع پيغمبران و اوصياى ايشان مشترك است 35
فصل اول‏
در بيان علت بعثت پيغمبران و معجزات ايشان است 37
فصل دوم‏
در بيان عدد انبيا و اصناف ايشان 40
فصل سوم‏
در بيان عصمت انبيا و ائمه عليهم السّلام 65
فصل چهارم‏
در بيان فضايل و مناقب انبيا و اوصيا و مشتركات و مجملات احوال ايشان است در حال حيات و بعد از فوت ايشان 71
باب دوم‏
در بيان فضايل و تواريخ و قصص آدم و حوّا و اولاد كرام ايشان است 87
فصل اول‏
در بيان فضيلت حضرت آدم و حوّا صلوات اللّه عليهما، و علت تسميه ايشان، و ابتداى خلق ايشان و بعضى از احوال ايشان است 89
فصل دوم‏
در خبر دادن جناب مقدس ايزدى ملائكه را از خلق آدم و امر كردن ايشان را به سجده او و امتناع نمودن ابليس لعين 109
فصل سوم‏
در بيان ترك اولى كه از حضرت آدم و حوّا عليهما السّلام صادر شد و آنچه بعد از آن جارى شد تا فرود آمدن ايشان بر زمين 138
فصل چهارم‏
در بيان فرود آمدن حضرت آدم و حوّا عليهما السّلام به زمين و كيفيت آن و توبه ايشان، و ساير احوالى كه بعد از فرود آمدن بود تا هنگام وفات ايشان 163
فصل پنجم‏
در بيان احوال اولاد آدم عليه السّلام و كيفيت بهم رسيدن نسل از ذريه آدم 192
فصل ششم‏
در بيان وحى‏هائى كه به آدم عليه السّلام نازل شد 213
فصل هفتم‏
در بيان وفات حضرت آدم عليه السّلام و مدت عمر شريف آن حضرت و وصيت نمودن به حضرت شيث عليه السّلام و احوال آن حضرت است 214
باب سوم در بيان قصص حضرت ادريس عليه السّلام است 227
باب چهارم‏
در بيان قصص حضرت نوح على نبينا و آله و عليه السلام 243
فصل اول‏
در بيان ولادت و وفات و مدت عمر و نامها و نقش نگين و احوال و اولاد و اخلاق پسنديده و بعضى از مجملات احوال آن حضرت است 245
فصل دوم‏
در بيان مبعوث شدن حضرت نوح عليه السّلام است بر قوم و آنچه ميان او و قوم او گذشت تا غرق شدن ايشان، و ساير احوال آن حضرت 254
باب پنجم در بيان قصص حضرت هود عليه السّلام و قوم آن حضرت و قصه شديد و شداد و ارم ذات العماد 279
فصل اول در قصه هود عليه السّلام و قوم او عاد است 281
فصل دوم‏
در قصه شديد و شداد و ارم ذات العماد است 299
باب ششم در بيان قصه‏هاى حضرت صالح عليه السّلام و ناقه آن حضرت و قوم اوست 303
باب هفتم‏
در بيان قصه‏هاى حضرت ابراهيم خليل الرحمن عليه السّلام و اولاد امجاد آن حضرت است 321
فصل اول‏
در بيان فضايل و مكارم اخلاق و نامهاى جليل و نقش نگين آن حضرت است 323
فصل دوم‏
در بيان قصه‏هاى آن حضرت عليه السّلام از هنگام ولادت تا شكستن بتها، و آنچه گذشت ميان آن حضرت و ظالمان آن زمان خصوصا نمرود و آزر 335
فصل سوم‏
در بيان آنكه حق تعالى به ابراهيم عليه السّلام نمود ملكوت آسمانها و زمين را، و سؤال كردن آن حضرت از خدا زنده كردن مرده را و آنچه وحى به آن حضرت رسيد، و علومى كه از او ظاهر شده است 361
فصل چهارم‏
در بيان مدت عمر شريف و كيفيت وفات و بعضى از نوادر احوال آن حضرت است 376
فصل پنجم‏
در بيان احوال خير مآل اولاد امجاد و ازواج مطهّرات آن حضرت و كيفيت بنا كردن خانه كعبه و ساكن گردانيدن اسماعيل عليه السّلام در آن مكان 382
فصل ششم‏
در بيان مأمور شدن ابراهيم عليه السّلام به ذبح فرزندش 402
باب هشتم‏
در بيان قصص حضرت لوط عليه السّلام و قوم آن حضرت است 413
باب نهم‏
در قصص ذو القرنين عليه السّلام است 437
باب دهم‏
در بيان قصه‏هاى حضرت يعقوب و حضرت يوسف عليهما السّلام 473
باب يازدهم‏
در بيان غرائب قصص ايّوب عليه السّلام 553
باب دوازدهم‏
در قصه‏هاى حضرت شعيب عليه السّلام 567
باب سيزدهم‏
در بيان قصص حضرت موسى و حضرت هارون عليهما السّلام است 577
فصل اول‏
در بيان نسب و فضايل و بعضى از احوال ايشان است 579
فصل دوم‏
در بيان ولادت موسى و هارون عليهما السّلام و ساير احوال ايشان است تا نبوت ايشان 585
فصل سوم‏
در بيان مبعوث گردانيدن حضرت موسى و حضرت هارون عليهما السّلام است بر فرعون و اصحاب او، و آنچه در ميان ايشان گذشت تا غرق شدن فرعون و اتباع او 619
فصل چهارم‏
در بيان بعضى از فضايل و احوال آسيه زوجه فرعون و مؤمن آل فرعون رضى اللّه عنهما است 652
فصل پنجم‏
در بيان احوال بنى اسرائيل بعد از بيرون آمدن از دريا و حيران شدن ايشان در زمين، و ساير احوالى كه در اين مدت بر ايشان وارد شده 660
فصل ششم‏
در بيان نازل شدن تورات و گوساله پرستيدن بنى اسرائيل و سؤال رؤيت نمودن ايشان است 679
فصل هفتم‏
در بيان قصه قارون است 712
فصل هشتم‏
در بيان قصه گاو كشتن بنى اسرائيل و زنده شدن آن به امر الهى 724
فصل نهم‏
در بيان قصه ملاقات موسى و خضر عليهما السّلام و ساير احوال و قصص خضر عليه السّلام است 736
فصل دهم‏
در بيان مواعظ و حكمتهايى است كه حق تعالى به حضرت موسى عليه السّلام وحى نموده يا
از آن حضرت منقول گرديده و بعضى از نوادر احوال آن حضرت است 767
فصل يازدهم‏
در بيان كيفيت وفات حضرت موسى و هارون عليهما السّلام و احوال حضرت يوشع عليه السّلام و ذكر قصه بلعم بن باعور است 797

باب چهاردهم‏
در بيان قصص حضرت حزقيل عليه السّلام 819
باب پانزدهم‏
در بيان قصص حضرت اسماعيل كه حق تعالى او را در قرآن مجيد «صادق الوعد» ناميده است 829
باب شانزدهم‏
در بيان قصه‏هاى حضرت الياس و يسع و اليا عليهم السّلام 835
باب هفدهم‏
در بيان قصه حضرت ذو الكفل است 849
باب هجدهم‏
در بيان قصه‏ها و حكمتهاى حضرت لقمان حكيم عليه السّلام 855
باب نوزدهم‏
در بيان قصص اشمويل و طالوت و جالوت عليهما السّلام است 881
باب بيستم‏
در بيان ساير قصص حضرت داود عليه السّلام است 897
فصل اول‏
در بيان فضايل و كمالات و معجزات و وجه تسميه و كيفيت حكم و قضا و مدت عمر و وفات آن حضرت است 899
فصل دوم‏
در بيان ترك اولاى حضرت داود عليه السّلام است 915
فصل سوم‏
در بيان وحيهائى است كه بر آن حضرت نازل شده و حكمتهائى است كه از آن جناب به ظهور رسيده و بعضى از نوادر احوال آن حضرت است 928
باب بيست و يكم‏
در بيان قصه اصحاب سبت است 945
باب بيست و دوم‏
در بيان قصص حضرت سليمان بن داود عليهما السّلام 955
فصل اول‏
در بيان فضايل و كمالات و معجزات و مجملات حالات آن حضرت 957
فصل دوم‏
در بيان قصه گذشتن آن حضرت به وادى موران و ساير معجزات آن حضرت كه در باب وحوش و طيور به ظهور پيوسته است 984
فصل سوم‏
در بيان قصه آن حضرت است با بلقيس 991
فصل چهارم‏
در بيان مواعظ و احكام و وحيها كه بر آن حضرت نازل گرديده و نوادر احوال آن حضرت است تا وفات او و آنچه بعد از وفات آن حضرت سانح شد 1002
باب بيست و سوم‏
در بيان قصه قوم سبأ و اهل ثرثار است 1011
باب بيست و چهارم‏
در بيان قصه حنظله عليه السّلام و اصحاب رسّ است 1017
باب بيست و پنجم‏
در بيان قصص حضرت شعيا و حضرت حيقوق عليهما السّلام 1029
باب بيست و ششم‏
در بيان قصص حضرت زكريا و يحيى عليهما السّلام است 1035
باب بيست و هفتم‏
در بيان قصص حضرت مريم دختر عمران، مادر عيسى عليه السّلام است 1059
باب بيست و هشتم‏
در بيان قصص حضرت روح اللّه عيسى بن مريم عليه السّلام است 1071
فصل اول‏
در بيان ولادت آن حضرت است 1073
فصل دوم‏
در بيان فضايل و كمالات و آداب و سير و سنن و معجزات و تبليغ رسالات و مدت عمر و ساير مجملات حالات آن حضرت است 1091
فصل سوم‏
در بيان قصص تبليغ رسالت آن حضرت است و فرستادن رسولان به اطراف براى هدايت خلق و احوال حواريان آن حضرت است 1109
فصل چهارم‏
در بيان قصه نزول مائده است بر قوم حضرت عيسى عليه السّلام به دعاى آن حضرت 1136
فصل پنجم‏
در بيان وحى‏هائى است كه بر حضرت عيسى عليه السّلام نازل گرديده و مواعظ و حكمتهائى كه از آن حضرت صادر شده است 1142
فصل ششم‏
در بيان بالا رفتن عيسى عليه السّلام به آسمان و فرود آمدن آن حضرت در آخر الزمان و احوال حضرت شمعون بن حمون الصفا است 1187
باب بيست و نهم‏
در بيان قصه‏هاى ارميا و دانيال و عزيز عليهم السّلام و غرائب قصص بخت نصر است 1199
باب سى‏ام‏
در بيان قصص حضرت يونس بن متى و پدر آن حضرت است 1233
باب سى و يكم‏
در بيان قصه اصحاب كهف و اصحاب رقيم است 1259
باب سى و دوم‏
در بيان قصه اصحاب اخدود و پيغمبر مجوس است 1283
باب سى و سوم‏
در بيان قصه حضرت جرجيس عليه السّلام است 1291
باب سى و چهارم‏
در بيان قصه حضرت خالد بن سنان عليه السّلام است 1297
باب سى و پنجم‏
در بيان احوال پيغمبرانى كه تصريح به اسم شريف ايشان نشده است 1301
باب سى و ششم‏
در بيان نوادر اخبار غير پيغمبران از بنى اسرائيل و غير ايشان است 1309
باب سى و هفتم‏
در بيان احوال بعض از پادشاهان زمين است 1343
باب سى و هشتم‏
در بيان قصه هاروت و ماروت است 1357
فهرست مصادر تحقيق 1369
باب چهاردهم‏
در بيان قصص حضرت حزقيل عليه السّلام‏

مقدمه‏
11
باب اول در بيان نسب شريف و خلقت با كرامت آن جناب و احوال والدين و اجداد عالى‏شأن آن حضرت است‏
13
فصل اول‏
در بيان نسب آن حضرت است 15
فصل دوم‏
در بيان ابتداء حدوث نور شريف آن حضرت است 17
فصل سوم‏
در بيان احوال آباء عظام و اجداد كرام حضرت رسول صلّى اللّه عليه و آله و سلّم 51
فصل چهارم‏
در بيان قصه اصحاب فيل است 56
فصل پنجم در بيان حفر زمزم و قربانى كردن عبد اللّه و ساير احوال عبد المطّلب و اولاد آن حضرت است 67
فصل ششم در بيان بعضى از احوال اهل مكه و ساير عرب است پيش از بعثت آن حضرت 98
باب دوم‏
در بيان بشاراتى است كه از انبياء و اوصياء عليهم السّلام و غير ايشان، براى بعثت و ولادت آن‏
                        حياة القلوب، ج‏3، ص: 8
حضرت داده‏اند و احوال بعضى از مؤمنان كه در زمان فترت بودند 101
باب سوم در بيان تاريخ ولادت شريف حضرت سيد البشر صلّى اللّه عليه و آله و سلّم‏
و بيان غرائب و معجزاتى است كه در آن وقت به ظهور آمده 125
باب چهارم‏
در بيان احوال شريف آن حضرت است در ايام رضاع و نشو و نمو تا زمان بعثت، و معجزاتى كه از آن حضرت در اين احوال به ظهور آمده است 167
باب پنجم‏
در بيان فضايل حضرت خديجه، و كيفيت مزاوجت قرين السعادت حضرت رسالت پناه صلّى اللّه عليه و آله و سلّم با اوست 215
باب ششم‏
در بيان اسامى ساميه و نقش خواتيم كريمه و دواب و اسلحه و غير آنهاست از آنچه به آن حضرت منسوب بوده است 257
فصل اول در ذكر نامهاى نامى آن حضرت است 259
فصل دوم در بيان معنى امّى است و بيان آنكه آن حضرت به همه خط و زبان و لغت عارف بودند 267
فصل سوم در بيان خواتيم و اسلحه و اثواب و دواب و ساير اسباب آن حضرت است 270
فصل چهارم در بيان معنى يتيم و ضال و عايل است 274
باب هفتم‏
در بيان خلقت با بركت و شمايل كثيرة الفضائل آن حضرت است و بيان بعضى از اوصاف و معجزات بدن شريف آن جناب 277
باب هشتم‏
در بيان اخلاق حميده و اطوار پسنديده و سير و سنن آن حضرت است 291
باب نهم‏
در بيان قليلى از مناقب و فضايل و خصايص آن حضرت است 333
باب دهم‏
در بيان وجوب اطاعت و محبت و ولايت و نهى از مخالفت آن حضرت است 367
باب يازدهم‏
در بيان وجوب تعظيم و توقير و آداب معاشرت آن جناب است 373
باب دوازدهم‏
در بيان عصمت آن حضرت است از گناه و سهو و نسيان 387
باب سيزدهم‏
در بيان وفور علم آن حضرت و رسيدن آثار و كتب و علوم انبياء به آن جناب است 391
باب چهاردهم‏
در بيان اعجاز قرآن مجيد است 407
باب پانزدهم‏
در بيان آنكه نظير معجزات جميع پيغمبران از آن حضرت به ظهور آمده است 429
باب شانزدهم‏
در بيان معجزاتى است كه متعلق است به اجرام سماويه و آثار علويه 505
باب هفدهم‏
در بيان معجزه‏اى چند است كه از آن حضرت در جمادات و نباتات ظاهر شد 517
باب هيجدهم در بيان معجزاتى است كه در حيوانات ظاهر شد
547
باب نوزدهم در بيان استجابت دعاى آن حضرت است‏
در زنده كردن مردگان و سخن گفتن با ايشان و شفاى بيماران و غير اينها، و آنچه از بركات و كرامات اعضاى شريفه رسول خدا صلّى اللّه عليه و آله و سلّم‏
به ظهور آمده 575
باب بيستم در بيان معجزاتى است كه از آن حضرت ظاهر شد در كفايت شرّ دشمنان‏
609
باب بيست و يكم در بيان معجزات آن حضرت است در مستولى شدن بر شياطين و جنّيان، و ايمان آوردن بعضى از ايشان‏
و خبر دادن ايشان به نبوّت آن حضرت 629
باب بيست و دوم در معجزات و خبر دادن از مغيّبات است،
و اين نوع معجزه آن حضرت از حدّ و احصاء بيرون است و بسيارى از آن در باب اعجاز قرآن گذشت و قليلى نيز در اينجا مذكور مى‏شود 647
باب بيست و سوم در بيان مبعوث گرديدن آن حضرت است به رسالت و مشقّتها كه آن جناب كشيد
از جفاكاران امّت و كيفيت نزول وحى بر آن حضرت 669
باب بيست و چهارم در بيان كيفيت معراج پيغمبر اكرم صلّى اللّه عليه و آله و سلّم‏
697
باب بيست و پنجم در بيان هجرت حبشه است‏
779
باب بيست و ششم در بيان دخول شعب ابى طالب است و بيرون آمدن از شعب و بيعت كردن انصار،
و موت ابو طالب و خديجه عليهما السّلام و ساير احوال آن حضرت تا اراده هجرت كردن بسوى مدينه 793

باب بيست و هفتم در بيان كيفيت هجرت آن حضرت بسوى مدينه طيبه و علل و مبادى آن است.
829
باب بيست و هشتم در بيان نزول آن حضرت در مدينه طيبه‏
و بناى مسجدها و خانه‏ها و ساير وقايع سال اول هجرت است 853
باب بيست و نهم در بيان جوامع و نوادر غزوات آن حضرت است‏
و بيان غزواتى كه تا بدر كبرى واقع شده 867
باب سى‏ام در بيان كيفيت جنگ بدر است‏
881
باب سى و يكم در بيان غزوات و وقايعى كه بعد از جنگ بدر تا غزوه احد واقع شد
923
باب سى و دوم در بيان جنگ احد است‏
933
فصل‏
در بيان جراحاتى كه به جسد شريف آن حضرت رسيدند 965
فصل 968
فصل‏
در بيان معجزاتى كه از آن حضرت در آن جنگ ظاهر شد 970
فصل‏
در مزيد تأييد آنچه مذكور شد از دليرى و جان سپارى جناب امير المؤمنين عليه السّلام در آن جنگ و آزارها كه به آن حضرت رسيد و در بيان جبن و خذلان آن مخذولان كه مخالفان ايشان را عديل آن جناب مى‏دانند 975
فصل‏
در بيان بعضى از احوال شهدا و مقتولان مشركان 983
باب سى و سوم در بيان غزوه حمراء الاسد است‏
987
باب سى و چهارم در بيان غزوات و وقايعى است كه در ما بين جنگ احد و غزوه احزاب واقع شد
995
فصل اول‏
در بيان غزوه رجيع است 997
فصل دوم‏
در بيان غزوه معونه است 999
فصل سوم‏
در بيان غزوه بنى نضير است 1002
فصل چهارم‏
در بيان غزوه ذات الرقاع و غزوه عسفان است 1012
فصل پنجم‏
در بيان غزوه بدر صغرى است و ساير وقايع تا غزوه خندق 1015
باب سى و پنجم در بيان جنگ خندق است‏
كه آن را غزوه احزاب مى‏نامند 1023
باب سى و ششم در بيان غزوه بنى قريظه است‏
و شهادت سعد بن معاذ و قبول توبه ابو لبابه 1057
باب سى و هفتم در بيان غزوات و وقايعى است كه در ما بين غزوه احزاب و غزوه حديبيه واقع شده است‏
1071
فصل اول‏
در بيان غزوه «مريسيع» است كه آن را غزوه «بنى مصطلق» مى‏نامند 1073
فصل دوم‏
در بيان قصه فحش گفتن نسبت به عايشه است 1081
فصل سوم‏
در بيان ساير وقايع است 1083
باب سى و هشتم در بيان غزوه حديبيه است و بيعت رضوان‏
1089
باب سى و نهم در بيان فتح خيبر است و قدوم جعفر طيار از حبشه‏
1115
باب چهلم در بيان عمره قضا و نوشتن نامه‏ها به پادشاهان و ساير وقايع است تا غزوه مؤته‏
1137
باب چهل و يكم در بيان غزوه مؤته است‏
1153
باب چهل و دوم در بيان غزوه ذات السلاسل‏
1165
باب چهل و سوم در بيان فتح مكه است‏
1181
باب چهل و چهارم در بيان غزوه حنين‏
و ساير وقايعى كه پيش از آن و بعد از آن به وقوع پيوست تا غزوه تبوك 1205
                        حياة القلوب، ج‏4، ص: 826
فصل‏
در بيان غزوه حنين است 1210
باب چهل و پنجم در بيان غزوه تبوك و قصه عقبه و مسجد ضرار است‏
1235
باب چهل و ششم در بيان نزول سوره براءه است‏
1281
باب چهل و هفتم در بيان قصه مباهله است‏
1295
باب چهل و هشتم در بيان ساير وقايع است تا حجة الوداع‏
1353
فصل اول‏
در بيان غزوه عمرو بن معدى كرب 1355
فصل دوم‏
در بيان فرستادن حضرت امير المؤمنين عليه السّلام بسوى يمن 1359
فصل سوم‏
در آمدن اشراف و طوايف عرب و غير ايشان به خدمت آن حضرت و ساير وقايعى كه تا حجة الوداع واقع شد 1364
باب چهل و نهم در بيان حجة الوداع است‏
و آنچه در آن سفر واقع شد و بيان ساير حجها و عمره‏هاى آن حضرت 1371
باب پنجاهم در بيان نوادر اخبار آن حضرت و بعضى از احوال اصحاب آن حضرت‏
و معارضات و مناظراتى كه ميان آن حضرت و ميان مشركان و اهل كتاب و ساير ناس واقع شد 1437
                        حياة القلوب، ج‏4، ص: 827
باب پنجاه و يكم در بيان احوال اولاد امجاد آن حضرت است‏
1501
فصل‏
در بيان احوال حضرت ابراهيم و بعضى از احوال ماريه مادر او 1513
باب پنجاه و دوم در بيان عدد زنان آن حضرت‏
و مجمل احوال ايشان است 1519
باب پنجاه و سوم در بيان قصه تزويج زينب است‏
و بعضى از احوال زيد بن حارثه است 1539
باب پنجاه و چهارم در بيان احوال امّ سلمه‏
1549
باب پنجاه و پنجم در بيان احوال عايشه و حفصه‏
1559
باب پنجاه و ششم در بيان احوال خويشان و خدمتگزاران و ملازمان و آزادكرده‏هاى آن حضرت است‏
1571
فصل‏
در بيان احوال صديقى كه حضرت پيش از بعثت داشته است 1590
باب پنجاه و هفتم در بيان فضيلت مهاجران و انصار و صحابه و تابعان و بعضى از مجملات احوال ايشان است‏
1593
باب پنجاه و هشتم در بيان فضايل بعضى از اكابر صحابه است‏
1603
باب پنجاه و نهم در بيان فضائل سنيّه و اخلاق عليّه و رفعت شأن و ساير احوال حضرت سلمان فارسى رضى اللّه عنه است‏
1631
باب شصتم در بيان احوال خير مآل محرم اسرار ربانى ابو ذر غفارى رضى اللّه عنه و فضائل و مناقب اوست‏
1683
باب شصت و يكم در بيان بعضى از فضايل و احوال مقداد بن اسود كندى است‏
1727
باب شصت و دوم در بيان فضائل امت پيغمبر صلى اللّه عليه و آله و سلّم و بعضى از احوال ايشان‏
1733
باب شصت و سوم در بيان وصيت پيغمبر اكرم صلّى اللّه عليه و آله و سلّم‏
و ساير وقايعى كه نزديك ارتحال آن حضرت به عالم قدس واقع شد 1739
باب شصت و چهارم در بيان كيفيت وقوع مصيبت كبرى و داهيه عظمى يعنى وفات سيد انبياء محمد مصطفى صلّى اللّه عليه و آله و سلّم است‏
و كيفيت تغسيل و تكفين و دفن و نماز بر آن حضرت و وقايعى كه مقارن آن و بعد از آن به وقوع پيوسته است 1765
باب شصت و پنجم در بيان احوالى چند است كه بعد از دفن آن حضرت واقع شد
و آنچه نزد ضريح مقدس آن حضرت ظاهر گرديد و غرائب احوال روح مقدس آن بزرگوار 1801
باب بيست و هفتم در بيان كيفيت هجرت آن حضرت بسوى مدينه طيبه و علل و مبادى آن است‏

باب اول در بيان وجوب وجود امام عليه السّلام در هر عصر،
و آنكه هيچ عصر خالى از امام نمى‏باشد، و در وجوب اطاعت او و آنكه هدايت نمى‏يابند مردم مگر با او، و آنكه مى‏بايد معصوم از گناهان و از جانب خدا منصوص باشد، و بيان بعضى از نصوص مجمل بر ايشان و برخى از فضايل ايشان 15
فصل اول در وجوب امامت و آنكه هيچ زمانى خالى از امام نمى‏باشد
17
فصل دوم در بيان آنكه امام بايد معصوم باشد از جميع گناهان‏
49
فصل سوم در بيان آنكه امامت به نصّ خدا و رسول صلّى اللّه عليه و آله و سلّم مى‏باشد
نه به بيعت و اختيار مردم، و آنكه واجب است بر هر امام كه نص كند بر امام بعد از خود 64
فصل چهارم در بيان وجوب معرفت امام است،
و آنكه مردم معذور نيستند در ترك ولايت امام حق، و آنكه هر كه بميرد و امام خود را نشناسد مرده خواهد بود با كفر و نفاق 78
فصل پنجم در بيان آنكه هر كه انكار يك امام كند چنان است كه انكار همه كرده باشد
88
فصل ششم در بيان وجوب اطاعت ائمه حق‏
98
فصل هفتم در بيان آنكه هدايت نمى‏توان يافت مگر از جهت ائمه حق،
و ايشانند وسيله ميان خدا و خلق، و بدون معرفت ايشان نجات از عذاب الهى حاصل نمى‏گردد 103
فصل هشتم در حديث ثقلين و امثال آن‏
107
فصل نهم در بيان ساير نصوص متفرقه ايشان‏
كه مجملا در ضمن اخبار مختلفه وارد شده است 125
باب دوم در بيان آياتى كه در شأن ائمه عليهم السّلام مجملا نازل شده‏
135
فصل اول در تأويل سَلامٌ عَلى‏ إِلْ‏ياسِينَ‏

137
فصل دوم در بيان آنكه اهل ذكر، اهل بيت عليهم السّلام‏اند؛
و آنكه بر شيعه سؤال از ايشان واجب است و بر ايشان جواب واجب نيست 141
فصل سوم در بيان آنكه ايشانند اهل علم قرآن و راسخون در علم‏
و انذار كنندگان به قرآن 149
فصل چهارم در بيان آنكه آيات خدا و بيّنات خدا و كتاب خدا ايشانند در بطن قرآن‏
157
فصل پنجم در بيان آنكه برگزيده بندگان و آل ابراهيم، ائمه عليهم السّلام‏اند
161
فصل ششم در بيان وجوب مودت و محبت اهل بيت عليهم السّلام است،
و آنكه مودت ايشان مزد رسالت‏
                        حياة القلوب، ج‏5، ص: 9
است 174
فصل هفتم در تأويل والدين و ولد و ارحام و ذى القربى به رسول خدا صلّى اللّه عليه و آله و سلّم و ائمه هدى عليهم السّلام‏
189
فصل هشتم در بيان آنكه در قرآن امانت به معناى امامت است‏
205
فصل نهم در بيان آياتى كه دلالت بر وجوب متابعت اهل بيت عليهم السّلام مى‏كند
214
فصل دهم در تأويل آيات نور در اهل بيت عليهم السّلام،
و بيان آنكه ايشانند انوار سبحانى و تأويل مساجد و بيوت مقدسه به خانه‏هاى ايشان و تأويل ظلمت به اعداى ايشان 230
فصل يازدهم در بيان آنكه ايشانند شهدا و گواهان بر خلق‏
و آنكه اعمال عباد بر ايشان عرض مى‏شود 266
فصل دوازدهم در بيان اخبارى كه مشتمل است بر تأويل آيات مؤمنين و ايمان و مسلمين و اسلام به اهل بيت عليهم السّلام‏
و ولايت ايشان، و تأويل آيات كفار و مشركين و كفر و شرك و اصنام به اعداى ايشان و ترك ولايت ايشان 284
فصل سيزدهم در بيان احاديثى كه دلالت مى‏كند بر آنكه ايشان ابرارند
و متقيان و سابقان و مقرّبان، و شيعيان ايشان اصحاب يمينند؛ و دشمنان ايشان اشرار و فجّار و اصحاب شمالند ... 307
فصل چهاردهم در بيان اخبارى كه در باب تأويل صراط و سبيل و اشباه اينها به ائمه هدى عليهم السّلام وارد شده است‏
322
فصل پانزدهم در تأويل آياتى كه مشتمل است بر صدق و صادق و صدّيق‏
338
فصل شانزدهم در بيان اخبارى كه در تأويل حسنه و حسنى به ولايت، و سيئه به عداوت ايشان وارد شده است‏
348
فصل هفدهم در بيان آنكه نعمت و نعيم در آيات كريمه مفسّر است به ولايت اهل بيت عليهم السّلام،
و بيان آنكه ولايت ايشان اعظم نعم است 354
فصل هيجدهم در بيان اخبارى است كه در تأويل شمس و قمر و نجوم و بروج و امثال آنها به ائمه عليهم السّلام وارد شده است‏
368
فصل نوزدهم در بيان آن است كه آنها حبل اللّه المتين و عروة الوثقى و امثال اينهايند
378
فصل بيستم در تفسير حكمت به معرفت ائمه عليهم السّلام و اولو النهى به ايشان‏
383
فصل بيست و يكم در تفسير صافّون و مسبّحون و صاحب مقام معلوم و حمله عرش و سفره كرام و برره به ائمه عليهم السّلام‏
386
فصل بيست و دوم در تأويل اهل رضوان و درجات به ائمه عليهم السّلام،
و اهل سخط و عقوبات به اعداى ايشان 394
فصل بيست و سوم در آنكه ناس، اهل بيت عليهم السّلام؛ و شبيه به ناس، شيعيان ايشانند؛ و غير ايشان، نسناسند
399
فصل بيست و چهارم در تأويل بحر و لؤلؤ و مرجان به ايشان عليهم السّلام‏
403
                        حياة القلوب، ج‏5، ص: 11
فصل بيست و پنجم در تأويل ماء معين و بئر معطّله و قصر مشيد و سحاب و مطر و ظل و فواكه و ساير منافع ظاهره است به ائمه عليهم السّلام‏
و علوم و بركات ايشان 406
فصل بيست و ششم در بيان تأويل نحل است به ائمه عليهم السّلام‏
416
فصل بيست و هفتم در بيان تأويل سبع مثانى است به ائمه عليهم السّلام‏
421
فصل بيست و هشتم در بيان آنكه علما در قرآن، ائمه عليهم السّلام‏اند؛ و اولو الالباب، شيعيان ايشانند
425
فصل بيست و نهم در بيان آنكه ايشانند متوسّمون و به روى هر كس نظر كنند مى‏دانند ايمان و نفاق او را،
و ايشانند آنان كه خدا مى‏فرمايد إِنَّ فِي ذلِكَ لَآياتٍ لِلْمُتَوَسِّمِينَ 429
فصل سى‏ام در تأويل آيات آخر سوره فرقان در شأن ائمه عليهم السّلام‏
434
فصل سى و يكم‏
در تأويل شجره طيّبه به اهل بيت عليهم السّلام و شجره خبيثه ملعونه به دشمنان ايشان 439
فصل سى و دوم در بيان تأويل آيات هدايت به ائمه عليهم السّلام‏
446
فصل سى و سوم در تأويل آيات كه مشتملند بر امام و امّت در شأن ائمه عليهم السّلام‏
453
فصل سى و چهارم در نزول سلم و استسلام در ائمه عليهم السّلام و شيعيان ايشان‏
460
فصل سى و پنجم در بيان آنكه ايشانند خلفاى خدا
كه مى‏خواهد ايشان را متمكن گرداند در زمين و وعده نصرت به ايشان داده است، و بعضى از آيات كه در شأن قائم آل محمد عليه السّلام‏
نازل شده 463
فصل سى و ششم در بيان آنكه كلمه و كلمات در قرآن مجيد مؤول است به اهل بيت عليهم السّلام و ولايت ايشان‏
472
فصل سى و هفتم در بيان آنكه ايشان داخلند در حرمتهاى الهى‏
485
فصل سى و هشتم در تأويل آيات عدل و معروف و احسان و قسط و ميزان به ولايت ائمه عليهم السّلام،
و تأويل كفر و فسوق و عصيان و فحشاء و منكر و بغى به عداوت و ترك ولايت ايشان 488
فصل سى و نهم در تأويل جنب اللّه و وجه اللّه و يد اللّه و امثال اينها به رسول خدا صلّى اللّه عليه و آله و سلّم و ائمه عليهم السّلام‏
493
فصل چهلم در آنكه ائمه عليهم السّلام خانه‏هاى علمند و معدن حكمتهايند،
و شيعيان ايشان محل رحمت الهى‏اند، و آنكه ايشانند حزب اللّه و بقية اللّه‏اند و محل علوم انبياء 502
فصل چهل و يكم در بيان آياتى كه در محبت ملائكه نسبت به ايشان و شيعيان ايشان نازل شده‏
510
فصل چهل و دوم در بيان آنكه آيات صبر و مرابطه و عسر و يسر در شأن ائمه و شيعيان ايشان است‏
514
فصل چهل و سوم در بيان آياتى است كه در مظلوميت ائمه عليهم السّلام نازل شده‏
522

منابع: 

كتاب: حياة القلوب‏ : علامه مجلسى :‏ناشر: سرور