فصل اول: در تأويل (سلام على اِل ياسين)
حق تعالى فرموده است:يس # والقرآن الحكيم (331) و فرموده است: سلام على ال ياسين.(332)
مفسران از حضرت اميرالمؤمنين و امام محمد باقر (عليهما السلام) روايت كرده اند كه: ((يس)) اسم مبارك حضرت رسول (صلى الله عليه و آله و سلم) است.(333)
و در آيه دوم فخر رازى گفته است كه: نافع و ابن عامر و يعقوب آل يس خوانده اند به اضافه لفظ ((آل)) به لفظ ((يس))، و باقى قراء به كسر همزه و سكون لام خوانده اند، و در قرائت اولى سه وجه گفته اند: اول آنكه الياس پسر ياسين است، دوم آنكه آل ياسين آل محمد است، سوم آنكه ياسين اسم قرآن است.(334)
و از طريق خاصه و عامه احاديث بسيار وارد شده است كه قرائت منزله آل يس است و مراد آل محمد است.(335)
و ابن حجر در صواعق از فخر رازى نقل كرده است كه: اهل بيت حضرت رسول (صلى الله عليه و آله و سلم) با آن حضرت مساويند در پنج چيز: در سلام، و فرموده است:درباره رسول (صلى الله عليه و آله و سلم) السلام عليك ايها النبى و درباره اهل بيت كه سلام على ال ياسين و در صلوات بر او و بر ايشان در تشهد؛ و فرموده در حق رسول (صلى الله عليه و آله و سلم) ((طه)) يعنى يا طاهر، و در شاءن اءهل بيت و يطهركم تطهيرا؛(336) و در حرمت تصدق؛ و در محبت در شاءن رسول (صلى الله عليه و آله و سلم) فاتبعونى يحببكم الله،(337) و در شاءن اهل بيت قل لا اسالكم عليه اجرا الا المودة فى القربى (338).(339)
و على بن ابراهيم در تفسير روايت كرده است از حضرت صادق (عليه السلام) كه: يس اسم رسول خداست، و دليل بر اين آنكه بعد از آن فرموده است:انك لمن المرسلين (340).(341)
و ايضا گفته است در تفسير سلام على ال ياسين كه: ياسين، محمد است؛ و آل محمد، ائمه اند.(342)
در امالى و معانى الاخبار و تفسير محمد بن العباس بن ماهيار روايت كرده اند از حضرت صادق (عليه السلام) كه حضرت اميرالمؤمنين (عليه السلام) فرمود در تفسير قول حق تعالى سلام على ال ياسين كه: ياسين، محمد است، و مائيم آل يس.(343)
و ايضا از امالى و معانى الاخبار روايت كرده است از ابى مالك كه: ياسين، محمد است.
و ايضا در هر دو كتاب از ابن عباس روايت كرده است در قول حق تعالى سلام على ال ياسين كه گفت: يعنى على آل محمد.(344)
و ايضا در معانى الاخبار به سند ديگر از ابن عباس روايت كرده است در تفسير سلام على ال ياسين يعنى سلام از جانب پروردگار عالميان بر محمد و آل او و سلامتى از براى كسى كه ولايت ايشان را اختيار كند در قيامت از عذاب خدا.(345)
و ايضا در معانى الاخبار از ابو عبدالرحمن سلمى روايت كرده است كه: عمر بن الخطاب سلام على ال ياسين را مى خواند، ابو عبدالرحمن گفت كه: آل ياسين، آل محمد است.(346)
و ابن ماهيار در تفسيرش روايت كرده است از سليم بن قيس هلالى كه: حضرت اميرالمؤمنين (عليه السلام) فرمود كه: رسول خدا (صلى الله عليه و آله و سلم) اسمش ياسين است و مائيم كه خدا درشان ما فرموده است:سلام على ال ياسين.(347)
و ايضا ابن ماهيار و فرات بن ابراهيم در تفسيرهاى خود به طرق متعدده اين مضمون را از ابن عباس روايت كرده اند.(348)
در حديث طولانى كه حضرت امام رضا (عليه السلام) احتجاج نموده بر علماء عامه در فضل عترت طاهره مذكور است كه حضرت از ايشان پرسيد كه: خبر دهيد مرا از قول حق تعالى يس # والقرآن الحكيم # انك لمن المرسلين # على صراط مستقيم (349) مراد به يس كيست؟ علما گفتند: محمد است، كسى در آن شكى ندارد؛ حضرت فرمود كه: پس خدا عطا كرده است به محمد و آل محمد به اين سبب فضيلتى كه كسى به كنه وصف آن نمى رسد مگر كسى كه درست تعقل كند آن را، زيرا كه خدا سلام نفرستاده است مگر بر انبياء پس فرموده است:سلام على نوح فى العالمين (350) و فرموده است سلام على ابراهيم (351) و فرموده است:سلام على موسى و هرون (352) نفرموده است: سلام على آل نوح و آل ابراهيم و آل موسى و هرون، و فرموده است:سلام على ال ياسين يعنى آل محمد (صلى الله عليه و آله و سلم).(353)
پاورقی
331- سوره يس: 1 و 2.
332- سوره صافات: 130.
333- تفسير تبيان 8/441؛ معانى الاخبار 122؛ امالى شيخ صدوق 381.
334- تفسير فخر رازى 26/162.
335- مجمع البيان 4/457؛ تفسير طبرى 10/524؛ تفسير ابن كثير 4/21؛ تفسير الدر المنثور 5/286.
336- سوره احزاب: 33.
337- سوره آل عمران: 31.
338- سوره شورى: 23.
339- الصواعق المحرقة 229؛ فرائد السمطين 1/35؛ احقاق الح 3/451.
340- سوره يس: 3.
341- تفسير قمى 2/211.
342- تفسير قمى 2/226.
343- امالى شيخ صدوق 381؛ معانى الاخبار 122؛ تأويل الايات الظاهرة 2/499.
344- معانى الاخبار 122؛ امالى شيخ صدوق 381.
345- معانى الاخبار 122.
346- معانى الاخبار 123؛ تأويل الايات الظاهرة 2/499.
347- تأويل الايات الظاهرة 2/499.
348- تأويل الايات الظاهرة 2/499 و 500؛ تفسير فرات كوفى 356.
349- سوره يس: 1 - 4.
350- سوره صافات: 79.
351- سوره صافات: 109.
352- سوره صافات: 120.
353- امالى شيخ صدوق 426؛ بشارة المصطفى 233؛ تأويل الايات الظاهرة 2/500.
جستجو
دیگر سایت های موسسه
