ترجمه جزئى از جلد هفدهم از مجموعه بيست و پنج جلدى كتاب بحار الانوار، مطابق جلد هفتاد و چهارم از مجموعه 110 جلدى است، كه توسط آقاى سيد عبد الحسين رضائى به زبان فارسى، در سال 1357 ش، ترجمه شده است.
كتاب، جامع پندها، اندرزها، خطبهها، سخنرانيها، داستانهاى رسيدهى از طرف خدا و رسولش( ص) و بزرگان معصومين و پاكان، مى باشد.
ساختار و محتوا
كتاب شامل نصايح و اندرزهاى خداوند و معصومين ميباشد از پانزده باب تشكيل يافته كه باب اول آن اندرزهايى است كه خداى عزوجل در قرآن مجيد آورده است در باب دوم اندرزهاى خداى عزوجل در ديگر كتابهاى آسمانى و نيز در حديث قدسى و در پندهاى جبرئيل ميباشد. باب سوم به بعد در وصيتهاى پيامبر( ص) با امير المؤمنين( ع) و به ابوذر، به عبد الله بن مسعود ميباشد. در باب هشتم تا دوازدهم وصيت امير المؤمنين( ع) به امام حسن( ع) و محمد بن حنفيه و وصيت و سفارش امير المؤمنين به امام حسين( ع)، و مالك اشتر هنگامى كه او را زمامدار مصر قرار داد، كميل بن زياد نخعى، و به شريح قاضى را ميخوانيم. باب چهاردهم در بيان خطبههاى معروف حضرت على( ع) مى باشد كه علامه به سى و شش مورد از آنها اشاره كرده است و باب پانزدهم، اندرزها و خطبهها و حكمتهاى حضرت امير المؤمنين( ع) از كتب مختلفى چون عيون اخبار رضا( ع)، ارشاد مفيد، امالى طوسى، خصال، امالى صدوق و غيره روايت نموده كه به پنجاه و يك حديث مى رسد.
ساير مواعظ و نصايح ديگر ائمه( ع) در جلد 75 از مجموعه 110 جلدى مى باشد.
نسخه شناسى
چاپ دوم اين كتاب توسط كتابفروشى اسلاميه در سال 1364 انجام گرفته است.
منابع مقاله
متن و مقدمه كتاب
