محمد تقی مجلسی

فقيه بزرگوار علاّمه محمد تقى مجلسى عالمى بود كه با مردم و جامعه خويش در ارتباط بود و به هدايت و ارشاد آنان امر به معروف و نهى از منكر اهتمام داشت. در ترويج و اشاعه معارف اهل بيت (عليهم السلام)در زمان خويش مى كوشيد و از همين رو چند كتاب و رساله خود را به زبان فارسى تأليف كرد تا فارسى زبانان بتوانند از آنها استفاده كنند.
محمد تقى در كنار بارگاه سيد اوصيا و پدر ائمه (عليهم السلام) از عنايتهاى آن بزرگ بهره مند مى شد. خود درباره آن دوران مى گويد: «در حوالى روضه مقدس - در مقام مهدى(عج) - شروع به مجاهده نفس نمودم و خداوند به بركت مولاى ما - كه درودهاى خدا بر او باد - بابهاى مكاشفه را كه عقلهاى ضعيف تحمل آن را ندارند، بر روى من گشود.»([1]) پی نوشت:
ما در این باره در کتاب «علامه مجلسی» و چاپ دوم شرح زندگانی آیت ­الله بروجردی قسمت «ملحقات» بحث کرده­ایم، ولی چون مأخذ ما در این باره سخن آیت ­الله فقید در این رساله بوده است، لذا جا دارد که در اینجا نیز توضیحی بدهیم.
محمد تقى مجلسى متوفاى 1070 ق. بر ساحل حديث سيد حميد ميرخندان