چکیده:
دو سویه بودن انسان و دارا بودن دو نشئه جسمانی و روحانی از امور پذیرفته شده نزد ارباب ادیان و فیلسوفان الهی است. در بعد روحانی انسان یکی از مباحث اساسی در معرفت نفس ، بحث حدوث و قدم نفس انسانی است. پس از اثبات نفس جای این پرسش است که آیا نفس پیش از بدن موجود است و یا همراه بدن و یا به سبب بدن و از ماده بدن حادث می شود. مساله تقدم نفس بر بدن از نظریه هایی است که درعلم النفس مطرح است و حکمای مسلمان عموماً منکر آن هستند. و در عین حال نظریه ای دال بر وجود نفس پیش از بدن از روایات اسلامی و ظواهر برخی آیات قرآن قابل استنباط است و گروهی از اندیشمندان آن را به عنوان نظریه مقبول تایید می کنند. موضوع این رساله مقایسه بررسی آراء و اندیشه های ملاصدرا و علامه مجلسی در باب نظریه تقدم نفس بر بدن است. صدرالمتالهین منکر نظریه مذکور است. وی تقدم نفس بر بدن را به وجود شخصی نمی پذیرد و معتقد است آیات و روایات ناظر به این مبحث را باید تأویل کرد. اما علامه مجلسی بر اساس روایات عالم ذر و میثاق از این نظریه دفاع می کند. دراین رساله سعی شده است همه ادله و نقدهای نظریه مذکور مورد بررسی قرار گیرد و قوت و ضعف آنها نشان داده شود.
پایان نامه . دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی - دانشکده ادبیات و علوم انسانی . 1390
استاد راهنما: موسی ملایری | استاد مشاور: محمدکاظم رضازاده جودی | دانشجو: سیده مریم کطاییان