محقّق بزرگوار حاج محمد اردبيلى مجاز در 1098 كه خود از شاگردان مشهور علّامه مجلسى است در كتاب گرانمايه «جامع الرواة» استاد عاليقدرش را بدين گونه توصيف ميكند: «محمد باقر بن محمد تقى بن مقصود على ملقّب به مجلسى مدّ ظله العالى، استاد ما، شيخ الاسلام و المسلمين، امام علّامه، محقّق مدقّق، جليل- القدر، عظيم الشأن و الا جايگاه، وحيد عصر و يگانه زمان خود بوده. ثقه بزرگوار علمش بسيار، تصانيفش نيكوست. شخصيت وى از نظر علوّ قدر و بزرگى شأن، و مقام عالى و تبحّرش در علوم عقلى و نقلى، و دقّت نظر و رأى صائب و وثاقت و امانت در نقل مطالب و عدالت، مشهورتر از آنست كه گفته شود و ما فوق آنست كه در عبارت بگنجد.