در بيان تاريخ و احوال و صفات و معجزات و علوم و معارف مقرّبان ساحت قرب حضرت ذو الجلال، از انبياء عظام و اوصياى كرام و بعضى از بندگان شايسته خداى تعالى، و احوال بعضى از پادشاهان كه از زمان حضرت آدم تا قريب به زمان بعثت حضرت خاتم الانبياء بودهاند 33
باب اول
در بيان امور و احوالى چند كه در ميان جميع پيغمبران و اوصياى ايشان مشترك است 35
فصل اول
در بيان علت بعثت پيغمبران و معجزات ايشان است 37
فصل دوم
در بيان عدد انبيا و اصناف ايشان 40
فصل سوم
در بيان عصمت انبيا و ائمه عليهم السّلام 65
فصل چهارم
در بيان فضايل و مناقب انبيا و اوصيا و مشتركات و مجملات احوال ايشان است در حال حيات و بعد از فوت ايشان 71
باب دوم
در بيان فضايل و تواريخ و قصص آدم و حوّا و اولاد كرام ايشان است 87
فصل اول
در بيان فضيلت حضرت آدم و حوّا صلوات اللّه عليهما، و علت تسميه ايشان، و ابتداى خلق ايشان و بعضى از احوال ايشان است 89
فصل دوم
در خبر دادن جناب مقدس ايزدى ملائكه را از خلق آدم و امر كردن ايشان را به سجده او و امتناع نمودن ابليس لعين 109
فصل سوم
در بيان ترك اولى كه از حضرت آدم و حوّا عليهما السّلام صادر شد و آنچه بعد از آن جارى شد تا فرود آمدن ايشان بر زمين 138
فصل چهارم
در بيان فرود آمدن حضرت آدم و حوّا عليهما السّلام به زمين و كيفيت آن و توبه ايشان، و ساير احوالى كه بعد از فرود آمدن بود تا هنگام وفات ايشان 163
فصل پنجم
در بيان احوال اولاد آدم عليه السّلام و كيفيت بهم رسيدن نسل از ذريه آدم 192
فصل ششم
در بيان وحىهائى كه به آدم عليه السّلام نازل شد 213
فصل هفتم
در بيان وفات حضرت آدم عليه السّلام و مدت عمر شريف آن حضرت و وصيت نمودن به حضرت شيث عليه السّلام و احوال آن حضرت است 214
باب سوم در بيان قصص حضرت ادريس عليه السّلام است 227
باب چهارم
در بيان قصص حضرت نوح على نبينا و آله و عليه السلام 243
فصل اول
در بيان ولادت و وفات و مدت عمر و نامها و نقش نگين و احوال و اولاد و اخلاق پسنديده و بعضى از مجملات احوال آن حضرت است 245
فصل دوم
در بيان مبعوث شدن حضرت نوح عليه السّلام است بر قوم و آنچه ميان او و قوم او گذشت تا غرق شدن ايشان، و ساير احوال آن حضرت 254
باب پنجم در بيان قصص حضرت هود عليه السّلام و قوم آن حضرت و قصه شديد و شداد و ارم ذات العماد 279
فصل اول در قصه هود عليه السّلام و قوم او عاد است 281
فصل دوم
در قصه شديد و شداد و ارم ذات العماد است 299
باب ششم در بيان قصههاى حضرت صالح عليه السّلام و ناقه آن حضرت و قوم اوست 303
باب هفتم
در بيان قصههاى حضرت ابراهيم خليل الرحمن عليه السّلام و اولاد امجاد آن حضرت است 321
فصل اول
در بيان فضايل و مكارم اخلاق و نامهاى جليل و نقش نگين آن حضرت است 323
فصل دوم
در بيان قصههاى آن حضرت عليه السّلام از هنگام ولادت تا شكستن بتها، و آنچه گذشت ميان آن حضرت و ظالمان آن زمان خصوصا نمرود و آزر 335
فصل سوم
در بيان آنكه حق تعالى به ابراهيم عليه السّلام نمود ملكوت آسمانها و زمين را، و سؤال كردن آن حضرت از خدا زنده كردن مرده را و آنچه وحى به آن حضرت رسيد، و علومى كه از او ظاهر شده است 361
فصل چهارم
در بيان مدت عمر شريف و كيفيت وفات و بعضى از نوادر احوال آن حضرت است 376
فصل پنجم
در بيان احوال خير مآل اولاد امجاد و ازواج مطهّرات آن حضرت و كيفيت بنا كردن خانه كعبه و ساكن گردانيدن اسماعيل عليه السّلام در آن مكان 382
فصل ششم
در بيان مأمور شدن ابراهيم عليه السّلام به ذبح فرزندش 402
باب هشتم
در بيان قصص حضرت لوط عليه السّلام و قوم آن حضرت است 413
باب نهم
در قصص ذو القرنين عليه السّلام است 437
باب دهم
در بيان قصههاى حضرت يعقوب و حضرت يوسف عليهما السّلام 473
باب يازدهم
در بيان غرائب قصص ايّوب عليه السّلام 553
باب دوازدهم
در قصههاى حضرت شعيب عليه السّلام 567
باب سيزدهم
در بيان قصص حضرت موسى و حضرت هارون عليهما السّلام است 577
فصل اول
در بيان نسب و فضايل و بعضى از احوال ايشان است 579
فصل دوم
در بيان ولادت موسى و هارون عليهما السّلام و ساير احوال ايشان است تا نبوت ايشان 585
فصل سوم
در بيان مبعوث گردانيدن حضرت موسى و حضرت هارون عليهما السّلام است بر فرعون و اصحاب او، و آنچه در ميان ايشان گذشت تا غرق شدن فرعون و اتباع او 619
فصل چهارم
در بيان بعضى از فضايل و احوال آسيه زوجه فرعون و مؤمن آل فرعون رضى اللّه عنهما است 652
فصل پنجم
در بيان احوال بنى اسرائيل بعد از بيرون آمدن از دريا و حيران شدن ايشان در زمين، و ساير احوالى كه در اين مدت بر ايشان وارد شده 660
فصل ششم
در بيان نازل شدن تورات و گوساله پرستيدن بنى اسرائيل و سؤال رؤيت نمودن ايشان است 679
فصل هفتم
در بيان قصه قارون است 712
فصل هشتم
در بيان قصه گاو كشتن بنى اسرائيل و زنده شدن آن به امر الهى 724
فصل نهم
در بيان قصه ملاقات موسى و خضر عليهما السّلام و ساير احوال و قصص خضر عليه السّلام است 736
فصل دهم
در بيان مواعظ و حكمتهايى است كه حق تعالى به حضرت موسى عليه السّلام وحى نموده يا
از آن حضرت منقول گرديده و بعضى از نوادر احوال آن حضرت است 767
فصل يازدهم
در بيان كيفيت وفات حضرت موسى و هارون عليهما السّلام و احوال حضرت يوشع عليه السّلام و ذكر قصه بلعم بن باعور است 797
باب چهاردهم
در بيان قصص حضرت حزقيل عليه السّلام 819
باب پانزدهم
در بيان قصص حضرت اسماعيل كه حق تعالى او را در قرآن مجيد «صادق الوعد» ناميده است 829
باب شانزدهم
در بيان قصههاى حضرت الياس و يسع و اليا عليهم السّلام 835
باب هفدهم
در بيان قصه حضرت ذو الكفل است 849
باب هجدهم
در بيان قصهها و حكمتهاى حضرت لقمان حكيم عليه السّلام 855
باب نوزدهم
در بيان قصص اشمويل و طالوت و جالوت عليهما السّلام است 881
باب بيستم
در بيان ساير قصص حضرت داود عليه السّلام است 897
فصل اول
در بيان فضايل و كمالات و معجزات و وجه تسميه و كيفيت حكم و قضا و مدت عمر و وفات آن حضرت است 899
فصل دوم
در بيان ترك اولاى حضرت داود عليه السّلام است 915
فصل سوم
در بيان وحيهائى است كه بر آن حضرت نازل شده و حكمتهائى است كه از آن جناب به ظهور رسيده و بعضى از نوادر احوال آن حضرت است 928
باب بيست و يكم
در بيان قصه اصحاب سبت است 945
باب بيست و دوم
در بيان قصص حضرت سليمان بن داود عليهما السّلام 955
فصل اول
در بيان فضايل و كمالات و معجزات و مجملات حالات آن حضرت 957
فصل دوم
در بيان قصه گذشتن آن حضرت به وادى موران و ساير معجزات آن حضرت كه در باب وحوش و طيور به ظهور پيوسته است 984
فصل سوم
در بيان قصه آن حضرت است با بلقيس 991
فصل چهارم
در بيان مواعظ و احكام و وحيها كه بر آن حضرت نازل گرديده و نوادر احوال آن حضرت است تا وفات او و آنچه بعد از وفات آن حضرت سانح شد 1002
باب بيست و سوم
در بيان قصه قوم سبأ و اهل ثرثار است 1011
باب بيست و چهارم
در بيان قصه حنظله عليه السّلام و اصحاب رسّ است 1017
باب بيست و پنجم
در بيان قصص حضرت شعيا و حضرت حيقوق عليهما السّلام 1029
باب بيست و ششم
در بيان قصص حضرت زكريا و يحيى عليهما السّلام است 1035
باب بيست و هفتم
در بيان قصص حضرت مريم دختر عمران، مادر عيسى عليه السّلام است 1059
باب بيست و هشتم
در بيان قصص حضرت روح اللّه عيسى بن مريم عليه السّلام است 1071
فصل اول
در بيان ولادت آن حضرت است 1073
فصل دوم
در بيان فضايل و كمالات و آداب و سير و سنن و معجزات و تبليغ رسالات و مدت عمر و ساير مجملات حالات آن حضرت است 1091
فصل سوم
در بيان قصص تبليغ رسالت آن حضرت است و فرستادن رسولان به اطراف براى هدايت خلق و احوال حواريان آن حضرت است 1109
فصل چهارم
در بيان قصه نزول مائده است بر قوم حضرت عيسى عليه السّلام به دعاى آن حضرت 1136
فصل پنجم
در بيان وحىهائى است كه بر حضرت عيسى عليه السّلام نازل گرديده و مواعظ و حكمتهائى كه از آن حضرت صادر شده است 1142
فصل ششم
در بيان بالا رفتن عيسى عليه السّلام به آسمان و فرود آمدن آن حضرت در آخر الزمان و احوال حضرت شمعون بن حمون الصفا است 1187
باب بيست و نهم
در بيان قصههاى ارميا و دانيال و عزيز عليهم السّلام و غرائب قصص بخت نصر است 1199
باب سىام
در بيان قصص حضرت يونس بن متى و پدر آن حضرت است 1233
باب سى و يكم
در بيان قصه اصحاب كهف و اصحاب رقيم است 1259
باب سى و دوم
در بيان قصه اصحاب اخدود و پيغمبر مجوس است 1283
باب سى و سوم
در بيان قصه حضرت جرجيس عليه السّلام است 1291
باب سى و چهارم
در بيان قصه حضرت خالد بن سنان عليه السّلام است 1297
باب سى و پنجم
در بيان احوال پيغمبرانى كه تصريح به اسم شريف ايشان نشده است 1301
باب سى و ششم
در بيان نوادر اخبار غير پيغمبران از بنى اسرائيل و غير ايشان است 1309
باب سى و هفتم
در بيان احوال بعض از پادشاهان زمين است 1343
باب سى و هشتم
در بيان قصه هاروت و ماروت است 1357
فهرست مصادر تحقيق 1369
باب چهاردهم
در بيان قصص حضرت حزقيل عليه السّلام
مقدمه
11
باب اول در بيان نسب شريف و خلقت با كرامت آن جناب و احوال والدين و اجداد عالىشأن آن حضرت است
13
فصل اول
در بيان نسب آن حضرت است 15
فصل دوم
در بيان ابتداء حدوث نور شريف آن حضرت است 17
فصل سوم
در بيان احوال آباء عظام و اجداد كرام حضرت رسول صلّى اللّه عليه و آله و سلّم 51
فصل چهارم
در بيان قصه اصحاب فيل است 56
فصل پنجم در بيان حفر زمزم و قربانى كردن عبد اللّه و ساير احوال عبد المطّلب و اولاد آن حضرت است 67
فصل ششم در بيان بعضى از احوال اهل مكه و ساير عرب است پيش از بعثت آن حضرت 98
باب دوم
در بيان بشاراتى است كه از انبياء و اوصياء عليهم السّلام و غير ايشان، براى بعثت و ولادت آن
حياة القلوب، ج3، ص: 8
حضرت دادهاند و احوال بعضى از مؤمنان كه در زمان فترت بودند 101
باب سوم در بيان تاريخ ولادت شريف حضرت سيد البشر صلّى اللّه عليه و آله و سلّم
و بيان غرائب و معجزاتى است كه در آن وقت به ظهور آمده 125
باب چهارم
در بيان احوال شريف آن حضرت است در ايام رضاع و نشو و نمو تا زمان بعثت، و معجزاتى كه از آن حضرت در اين احوال به ظهور آمده است 167
باب پنجم
در بيان فضايل حضرت خديجه، و كيفيت مزاوجت قرين السعادت حضرت رسالت پناه صلّى اللّه عليه و آله و سلّم با اوست 215
باب ششم
در بيان اسامى ساميه و نقش خواتيم كريمه و دواب و اسلحه و غير آنهاست از آنچه به آن حضرت منسوب بوده است 257
فصل اول در ذكر نامهاى نامى آن حضرت است 259
فصل دوم در بيان معنى امّى است و بيان آنكه آن حضرت به همه خط و زبان و لغت عارف بودند 267
فصل سوم در بيان خواتيم و اسلحه و اثواب و دواب و ساير اسباب آن حضرت است 270
فصل چهارم در بيان معنى يتيم و ضال و عايل است 274
باب هفتم
در بيان خلقت با بركت و شمايل كثيرة الفضائل آن حضرت است و بيان بعضى از اوصاف و معجزات بدن شريف آن جناب 277
باب هشتم
در بيان اخلاق حميده و اطوار پسنديده و سير و سنن آن حضرت است 291
باب نهم
در بيان قليلى از مناقب و فضايل و خصايص آن حضرت است 333
باب دهم
در بيان وجوب اطاعت و محبت و ولايت و نهى از مخالفت آن حضرت است 367
باب يازدهم
در بيان وجوب تعظيم و توقير و آداب معاشرت آن جناب است 373
باب دوازدهم
در بيان عصمت آن حضرت است از گناه و سهو و نسيان 387
باب سيزدهم
در بيان وفور علم آن حضرت و رسيدن آثار و كتب و علوم انبياء به آن جناب است 391
باب چهاردهم
در بيان اعجاز قرآن مجيد است 407
باب پانزدهم
در بيان آنكه نظير معجزات جميع پيغمبران از آن حضرت به ظهور آمده است 429
باب شانزدهم
در بيان معجزاتى است كه متعلق است به اجرام سماويه و آثار علويه 505
باب هفدهم
در بيان معجزهاى چند است كه از آن حضرت در جمادات و نباتات ظاهر شد 517
باب هيجدهم در بيان معجزاتى است كه در حيوانات ظاهر شد
547
باب نوزدهم در بيان استجابت دعاى آن حضرت است
در زنده كردن مردگان و سخن گفتن با ايشان و شفاى بيماران و غير اينها، و آنچه از بركات و كرامات اعضاى شريفه رسول خدا صلّى اللّه عليه و آله و سلّم
به ظهور آمده 575
باب بيستم در بيان معجزاتى است كه از آن حضرت ظاهر شد در كفايت شرّ دشمنان
609
باب بيست و يكم در بيان معجزات آن حضرت است در مستولى شدن بر شياطين و جنّيان، و ايمان آوردن بعضى از ايشان
و خبر دادن ايشان به نبوّت آن حضرت 629
باب بيست و دوم در معجزات و خبر دادن از مغيّبات است،
و اين نوع معجزه آن حضرت از حدّ و احصاء بيرون است و بسيارى از آن در باب اعجاز قرآن گذشت و قليلى نيز در اينجا مذكور مىشود 647
باب بيست و سوم در بيان مبعوث گرديدن آن حضرت است به رسالت و مشقّتها كه آن جناب كشيد
از جفاكاران امّت و كيفيت نزول وحى بر آن حضرت 669
باب بيست و چهارم در بيان كيفيت معراج پيغمبر اكرم صلّى اللّه عليه و آله و سلّم
697
باب بيست و پنجم در بيان هجرت حبشه است
779
باب بيست و ششم در بيان دخول شعب ابى طالب است و بيرون آمدن از شعب و بيعت كردن انصار،
و موت ابو طالب و خديجه عليهما السّلام و ساير احوال آن حضرت تا اراده هجرت كردن بسوى مدينه 793
باب بيست و هفتم در بيان كيفيت هجرت آن حضرت بسوى مدينه طيبه و علل و مبادى آن است.
829
باب بيست و هشتم در بيان نزول آن حضرت در مدينه طيبه
و بناى مسجدها و خانهها و ساير وقايع سال اول هجرت است 853
باب بيست و نهم در بيان جوامع و نوادر غزوات آن حضرت است
و بيان غزواتى كه تا بدر كبرى واقع شده 867
باب سىام در بيان كيفيت جنگ بدر است
881
باب سى و يكم در بيان غزوات و وقايعى كه بعد از جنگ بدر تا غزوه احد واقع شد
923
باب سى و دوم در بيان جنگ احد است
933
فصل
در بيان جراحاتى كه به جسد شريف آن حضرت رسيدند 965
فصل 968
فصل
در بيان معجزاتى كه از آن حضرت در آن جنگ ظاهر شد 970
فصل
در مزيد تأييد آنچه مذكور شد از دليرى و جان سپارى جناب امير المؤمنين عليه السّلام در آن جنگ و آزارها كه به آن حضرت رسيد و در بيان جبن و خذلان آن مخذولان كه مخالفان ايشان را عديل آن جناب مىدانند 975
فصل
در بيان بعضى از احوال شهدا و مقتولان مشركان 983
باب سى و سوم در بيان غزوه حمراء الاسد است
987
باب سى و چهارم در بيان غزوات و وقايعى است كه در ما بين جنگ احد و غزوه احزاب واقع شد
995
فصل اول
در بيان غزوه رجيع است 997
فصل دوم
در بيان غزوه معونه است 999
فصل سوم
در بيان غزوه بنى نضير است 1002
فصل چهارم
در بيان غزوه ذات الرقاع و غزوه عسفان است 1012
فصل پنجم
در بيان غزوه بدر صغرى است و ساير وقايع تا غزوه خندق 1015
باب سى و پنجم در بيان جنگ خندق است
كه آن را غزوه احزاب مىنامند 1023
باب سى و ششم در بيان غزوه بنى قريظه است
و شهادت سعد بن معاذ و قبول توبه ابو لبابه 1057
باب سى و هفتم در بيان غزوات و وقايعى است كه در ما بين غزوه احزاب و غزوه حديبيه واقع شده است
1071
فصل اول
در بيان غزوه «مريسيع» است كه آن را غزوه «بنى مصطلق» مىنامند 1073
فصل دوم
در بيان قصه فحش گفتن نسبت به عايشه است 1081
فصل سوم
در بيان ساير وقايع است 1083
باب سى و هشتم در بيان غزوه حديبيه است و بيعت رضوان
1089
باب سى و نهم در بيان فتح خيبر است و قدوم جعفر طيار از حبشه
1115
باب چهلم در بيان عمره قضا و نوشتن نامهها به پادشاهان و ساير وقايع است تا غزوه مؤته
1137
باب چهل و يكم در بيان غزوه مؤته است
1153
باب چهل و دوم در بيان غزوه ذات السلاسل
1165
باب چهل و سوم در بيان فتح مكه است
1181
باب چهل و چهارم در بيان غزوه حنين
و ساير وقايعى كه پيش از آن و بعد از آن به وقوع پيوست تا غزوه تبوك 1205
حياة القلوب، ج4، ص: 826
فصل
در بيان غزوه حنين است 1210
باب چهل و پنجم در بيان غزوه تبوك و قصه عقبه و مسجد ضرار است
1235
باب چهل و ششم در بيان نزول سوره براءه است
1281
باب چهل و هفتم در بيان قصه مباهله است
1295
باب چهل و هشتم در بيان ساير وقايع است تا حجة الوداع
1353
فصل اول
در بيان غزوه عمرو بن معدى كرب 1355
فصل دوم
در بيان فرستادن حضرت امير المؤمنين عليه السّلام بسوى يمن 1359
فصل سوم
در آمدن اشراف و طوايف عرب و غير ايشان به خدمت آن حضرت و ساير وقايعى كه تا حجة الوداع واقع شد 1364
باب چهل و نهم در بيان حجة الوداع است
و آنچه در آن سفر واقع شد و بيان ساير حجها و عمرههاى آن حضرت 1371
باب پنجاهم در بيان نوادر اخبار آن حضرت و بعضى از احوال اصحاب آن حضرت
و معارضات و مناظراتى كه ميان آن حضرت و ميان مشركان و اهل كتاب و ساير ناس واقع شد 1437
حياة القلوب، ج4، ص: 827
باب پنجاه و يكم در بيان احوال اولاد امجاد آن حضرت است
1501
فصل
در بيان احوال حضرت ابراهيم و بعضى از احوال ماريه مادر او 1513
باب پنجاه و دوم در بيان عدد زنان آن حضرت
و مجمل احوال ايشان است 1519
باب پنجاه و سوم در بيان قصه تزويج زينب است
و بعضى از احوال زيد بن حارثه است 1539
باب پنجاه و چهارم در بيان احوال امّ سلمه
1549
باب پنجاه و پنجم در بيان احوال عايشه و حفصه
1559
باب پنجاه و ششم در بيان احوال خويشان و خدمتگزاران و ملازمان و آزادكردههاى آن حضرت است
1571
فصل
در بيان احوال صديقى كه حضرت پيش از بعثت داشته است 1590
باب پنجاه و هفتم در بيان فضيلت مهاجران و انصار و صحابه و تابعان و بعضى از مجملات احوال ايشان است
1593
باب پنجاه و هشتم در بيان فضايل بعضى از اكابر صحابه است
1603
باب پنجاه و نهم در بيان فضائل سنيّه و اخلاق عليّه و رفعت شأن و ساير احوال حضرت سلمان فارسى رضى اللّه عنه است
1631
باب شصتم در بيان احوال خير مآل محرم اسرار ربانى ابو ذر غفارى رضى اللّه عنه و فضائل و مناقب اوست
1683
باب شصت و يكم در بيان بعضى از فضايل و احوال مقداد بن اسود كندى است
1727
باب شصت و دوم در بيان فضائل امت پيغمبر صلى اللّه عليه و آله و سلّم و بعضى از احوال ايشان
1733
باب شصت و سوم در بيان وصيت پيغمبر اكرم صلّى اللّه عليه و آله و سلّم
و ساير وقايعى كه نزديك ارتحال آن حضرت به عالم قدس واقع شد 1739
باب شصت و چهارم در بيان كيفيت وقوع مصيبت كبرى و داهيه عظمى يعنى وفات سيد انبياء محمد مصطفى صلّى اللّه عليه و آله و سلّم است
و كيفيت تغسيل و تكفين و دفن و نماز بر آن حضرت و وقايعى كه مقارن آن و بعد از آن به وقوع پيوسته است 1765
باب شصت و پنجم در بيان احوالى چند است كه بعد از دفن آن حضرت واقع شد
و آنچه نزد ضريح مقدس آن حضرت ظاهر گرديد و غرائب احوال روح مقدس آن بزرگوار 1801
باب بيست و هفتم در بيان كيفيت هجرت آن حضرت بسوى مدينه طيبه و علل و مبادى آن است
باب اول در بيان وجوب وجود امام عليه السّلام در هر عصر،
و آنكه هيچ عصر خالى از امام نمىباشد، و در وجوب اطاعت او و آنكه هدايت نمىيابند مردم مگر با او، و آنكه مىبايد معصوم از گناهان و از جانب خدا منصوص باشد، و بيان بعضى از نصوص مجمل بر ايشان و برخى از فضايل ايشان 15
فصل اول در وجوب امامت و آنكه هيچ زمانى خالى از امام نمىباشد
17
فصل دوم در بيان آنكه امام بايد معصوم باشد از جميع گناهان
49
فصل سوم در بيان آنكه امامت به نصّ خدا و رسول صلّى اللّه عليه و آله و سلّم مىباشد
نه به بيعت و اختيار مردم، و آنكه واجب است بر هر امام كه نص كند بر امام بعد از خود 64
فصل چهارم در بيان وجوب معرفت امام است،
و آنكه مردم معذور نيستند در ترك ولايت امام حق، و آنكه هر كه بميرد و امام خود را نشناسد مرده خواهد بود با كفر و نفاق 78
فصل پنجم در بيان آنكه هر كه انكار يك امام كند چنان است كه انكار همه كرده باشد
88
فصل ششم در بيان وجوب اطاعت ائمه حق
98
فصل هفتم در بيان آنكه هدايت نمىتوان يافت مگر از جهت ائمه حق،
و ايشانند وسيله ميان خدا و خلق، و بدون معرفت ايشان نجات از عذاب الهى حاصل نمىگردد 103
فصل هشتم در حديث ثقلين و امثال آن
107
فصل نهم در بيان ساير نصوص متفرقه ايشان
كه مجملا در ضمن اخبار مختلفه وارد شده است 125
باب دوم در بيان آياتى كه در شأن ائمه عليهم السّلام مجملا نازل شده
135
فصل اول در تأويل سَلامٌ عَلى إِلْياسِينَ
137
فصل دوم در بيان آنكه اهل ذكر، اهل بيت عليهم السّلاماند؛
و آنكه بر شيعه سؤال از ايشان واجب است و بر ايشان جواب واجب نيست 141
فصل سوم در بيان آنكه ايشانند اهل علم قرآن و راسخون در علم
و انذار كنندگان به قرآن 149
فصل چهارم در بيان آنكه آيات خدا و بيّنات خدا و كتاب خدا ايشانند در بطن قرآن
157
فصل پنجم در بيان آنكه برگزيده بندگان و آل ابراهيم، ائمه عليهم السّلاماند
161
فصل ششم در بيان وجوب مودت و محبت اهل بيت عليهم السّلام است،
و آنكه مودت ايشان مزد رسالت
حياة القلوب، ج5، ص: 9
است 174
فصل هفتم در تأويل والدين و ولد و ارحام و ذى القربى به رسول خدا صلّى اللّه عليه و آله و سلّم و ائمه هدى عليهم السّلام
189
فصل هشتم در بيان آنكه در قرآن امانت به معناى امامت است
205
فصل نهم در بيان آياتى كه دلالت بر وجوب متابعت اهل بيت عليهم السّلام مىكند
214
فصل دهم در تأويل آيات نور در اهل بيت عليهم السّلام،
و بيان آنكه ايشانند انوار سبحانى و تأويل مساجد و بيوت مقدسه به خانههاى ايشان و تأويل ظلمت به اعداى ايشان 230
فصل يازدهم در بيان آنكه ايشانند شهدا و گواهان بر خلق
و آنكه اعمال عباد بر ايشان عرض مىشود 266
فصل دوازدهم در بيان اخبارى كه مشتمل است بر تأويل آيات مؤمنين و ايمان و مسلمين و اسلام به اهل بيت عليهم السّلام
و ولايت ايشان، و تأويل آيات كفار و مشركين و كفر و شرك و اصنام به اعداى ايشان و ترك ولايت ايشان 284
فصل سيزدهم در بيان احاديثى كه دلالت مىكند بر آنكه ايشان ابرارند
و متقيان و سابقان و مقرّبان، و شيعيان ايشان اصحاب يمينند؛ و دشمنان ايشان اشرار و فجّار و اصحاب شمالند ... 307
فصل چهاردهم در بيان اخبارى كه در باب تأويل صراط و سبيل و اشباه اينها به ائمه هدى عليهم السّلام وارد شده است
322
فصل پانزدهم در تأويل آياتى كه مشتمل است بر صدق و صادق و صدّيق
338
فصل شانزدهم در بيان اخبارى كه در تأويل حسنه و حسنى به ولايت، و سيئه به عداوت ايشان وارد شده است
348
فصل هفدهم در بيان آنكه نعمت و نعيم در آيات كريمه مفسّر است به ولايت اهل بيت عليهم السّلام،
و بيان آنكه ولايت ايشان اعظم نعم است 354
فصل هيجدهم در بيان اخبارى است كه در تأويل شمس و قمر و نجوم و بروج و امثال آنها به ائمه عليهم السّلام وارد شده است
368
فصل نوزدهم در بيان آن است كه آنها حبل اللّه المتين و عروة الوثقى و امثال اينهايند
378
فصل بيستم در تفسير حكمت به معرفت ائمه عليهم السّلام و اولو النهى به ايشان
383
فصل بيست و يكم در تفسير صافّون و مسبّحون و صاحب مقام معلوم و حمله عرش و سفره كرام و برره به ائمه عليهم السّلام
386
فصل بيست و دوم در تأويل اهل رضوان و درجات به ائمه عليهم السّلام،
و اهل سخط و عقوبات به اعداى ايشان 394
فصل بيست و سوم در آنكه ناس، اهل بيت عليهم السّلام؛ و شبيه به ناس، شيعيان ايشانند؛ و غير ايشان، نسناسند
399
فصل بيست و چهارم در تأويل بحر و لؤلؤ و مرجان به ايشان عليهم السّلام
403
حياة القلوب، ج5، ص: 11
فصل بيست و پنجم در تأويل ماء معين و بئر معطّله و قصر مشيد و سحاب و مطر و ظل و فواكه و ساير منافع ظاهره است به ائمه عليهم السّلام
و علوم و بركات ايشان 406
فصل بيست و ششم در بيان تأويل نحل است به ائمه عليهم السّلام
416
فصل بيست و هفتم در بيان تأويل سبع مثانى است به ائمه عليهم السّلام
421
فصل بيست و هشتم در بيان آنكه علما در قرآن، ائمه عليهم السّلاماند؛ و اولو الالباب، شيعيان ايشانند
425
فصل بيست و نهم در بيان آنكه ايشانند متوسّمون و به روى هر كس نظر كنند مىدانند ايمان و نفاق او را،
و ايشانند آنان كه خدا مىفرمايد إِنَّ فِي ذلِكَ لَآياتٍ لِلْمُتَوَسِّمِينَ 429
فصل سىام در تأويل آيات آخر سوره فرقان در شأن ائمه عليهم السّلام
434
فصل سى و يكم
در تأويل شجره طيّبه به اهل بيت عليهم السّلام و شجره خبيثه ملعونه به دشمنان ايشان 439
فصل سى و دوم در بيان تأويل آيات هدايت به ائمه عليهم السّلام
446
فصل سى و سوم در تأويل آيات كه مشتملند بر امام و امّت در شأن ائمه عليهم السّلام
453
فصل سى و چهارم در نزول سلم و استسلام در ائمه عليهم السّلام و شيعيان ايشان
460
فصل سى و پنجم در بيان آنكه ايشانند خلفاى خدا
كه مىخواهد ايشان را متمكن گرداند در زمين و وعده نصرت به ايشان داده است، و بعضى از آيات كه در شأن قائم آل محمد عليه السّلام
نازل شده 463
فصل سى و ششم در بيان آنكه كلمه و كلمات در قرآن مجيد مؤول است به اهل بيت عليهم السّلام و ولايت ايشان
472
فصل سى و هفتم در بيان آنكه ايشان داخلند در حرمتهاى الهى
485
فصل سى و هشتم در تأويل آيات عدل و معروف و احسان و قسط و ميزان به ولايت ائمه عليهم السّلام،
و تأويل كفر و فسوق و عصيان و فحشاء و منكر و بغى به عداوت و ترك ولايت ايشان 488
فصل سى و نهم در تأويل جنب اللّه و وجه اللّه و يد اللّه و امثال اينها به رسول خدا صلّى اللّه عليه و آله و سلّم و ائمه عليهم السّلام
493
فصل چهلم در آنكه ائمه عليهم السّلام خانههاى علمند و معدن حكمتهايند،
و شيعيان ايشان محل رحمت الهىاند، و آنكه ايشانند حزب اللّه و بقية اللّهاند و محل علوم انبياء 502
فصل چهل و يكم در بيان آياتى كه در محبت ملائكه نسبت به ايشان و شيعيان ايشان نازل شده
510
فصل چهل و دوم در بيان آنكه آيات صبر و مرابطه و عسر و يسر در شأن ائمه و شيعيان ايشان است
514
فصل چهل و سوم در بيان آياتى است كه در مظلوميت ائمه عليهم السّلام نازل شده
522
