محمد باقر مجلسي مشهور به علامه مجلسي و مجلسي دوم در ۱۰۰۶ هجري خورشيدي در اصفهان چشم به جهان گشود. پدر وي، محمد تقي مجلسي از شاگردان بزرگ شيخ بهايي بود. علامه مجلسي و پدرش از نخستين افرادي بودند كه روايت ها و حديث هاي اهل بيت و ائمه معصومين(ع) را از عربي به فارسي روان ترجمه كردند.
علامه مجلسي از درس استادان گرانقدري همچون محمد تقي مجلسي، محمد صالح مازندراني، محمد طاهر قمي، محسن فيض كاشاني و ... بهره جست.
علامه مجلسي در دوره يي زندگي مي كرد كه به دليل جنگ هايي كه در ايران رخ داده بود، روايت هاي ائمه(ع) به صورت مناسبي در دسترس نبود. علامه مجلسي در چنين شرايطي به گردآوري روايت ها پرداخت و توانست بزرگترين منبع حديث و روايت هاي شيعه كتاب بحارالانوار را به رشته تحرير درآورد.
اين كتاب مجموعه ي كاملي از تفسير قرآن، تاريخ، فقه، كلام، اخلاق... را شامل مي شود.
علامه مجلسي در مقدمه ي اين كتاب مي نويسد: «اي پويندگان حق و يقين! و گروندگان به ريسمان پيروي خاندان سيد المرسلين، صلوات اللَّه عليهم اجمعين! بدانيد كه من در اوايل جواني اشتياق زيادي به تحصيل انواع علوم و فنون داشتم و به فضل الهي وارد دايره آن شدم و قدم در گلزار آن نهادم و با خوب و بد آن مواجه گشتم، تا اينكه آستينم از ميوه هاي رنگارنگ آن پر شد و گريبانم از بهترين نوع آنها اِشباع گرديد. از هر چشمه اي جرعه گوارايي نوشيدم، و از هر خرمني دو مشته برداشتم...»
وي شاگردان بسياري را تربيت كرد، چنانچه سيد نعمت الله جزايري در «انوار نعمانيه» نوشت: «شاگردان وي بيش از هزار نفر بودند.»
علامه مجلسي كتاب هايي بسيار نوشت و حتي براي يافتن كتاب هاي نادر و كمياب به كشورهاي ديگر مسافرت كرد. كتاب هاي او به ۲ زبان عربي و فارسي نوشته شده كه تعداد آنها بيش از ۲۰۰ عنوان است.
بحارالانوار(۱۱۰ جلد)، مراه العقول(۲۵ جلد) و ملاف الاختيار(۱۶ جلد) از مهم ترين كتاب هاي وي به زبان عربي است. از كتاب هاي فارسي علامه مجلسي مي توان به حق اليقين، عين الحيات، حليه المتقين و جلال العلوم اشاره كرد.
بيشتر كتاب هاي علامه مجلسي محفوظ مانده و در دسترس همگان قرار دارد. كتاب هايي هم كه چاپ نشده، نسخه هاي خطي آن موجود است.
علامه مجلسي پس از وفات پدر بزرگوارش، به جاي او در مسجد جامع اصفهان اقامه ي نماز جماعت مي كرد. وي از زمان شاه عباس دوم صفوي تا پايان عمرش زمان سلطان حسين داراي مقام و نفوذ ديني بود. به همين دليل لقب شيخ الاسلام كه عالي ترين درجه ي روحانيت در آن دوره بود به وي اعطا شد.
سرانجام علامه مجلسي پس از تحقيق و پژوهش هاي بسيار به ويژه در زمينه ي علوم اسلامي در ۷۳ سالگي در ۱۰۷۷ خورشيدي درگذشت. پيكر وي در مسجد جامع اصفهان كنار پدرش به خاك سپرده شد.
با الهام: زندگي نامه ي علامه مجلسي
گروه اطلاع رساني
پژوهشم**م.ش**۹۱۳۱
