بسم اللّه الرحمن الرّحیم
او و نفس خطا پیشه خود را به تقوا و ترس از خدای تبارک و تعالی, سفارش می کنم:
1 . تقوا, توصیه خدای بلندمرتبه به همه بندگانش, از آغاز تا پایان آفرینش است. تلاش در مراقبت و واداشتن نفس را به تقوای پروردگار, سرلوحه کار خود کند. در علم و عمل, رفتار و کسب دانش, اخلاص ورزد. همه کارها خالص و به تمامی برای او باشد; چه همه مردم در تیررس آفات هستند مگر دانش مردان. دانش مردان هم, در معرض نابودیند, مگر کسانی از آنان که دانسته های خویش را به کار گیرند و دستورات خدا را مدار رفتار خود کنند. آنان نیز, آماج آفات و لغزشهایند, مگر مخلصان. وارستگان نیز, بر پرتگاهی بزرگ و مخوفند.
2 . هر روزی جزئی از قرآن عظیم را از روی تدبّر بخواند و در آن تفکر و اندیشه کند.1
3 . وصیّت مولای موحّدان, امیرمؤمنان به فرزندش امام حسن مجتبی(ع) سرور همه جوانان اهل بهشت را بنگرد و آموزه های آن را چراغ زندگی خویش کند. این وصیت نامه در نهج البلاغه, آمده است.
نیز وصیّتهای دیگر مولا و سفارشهای امامان معصوم(ع) دیگر را پیش دید خویش نهد.2
4 . ریاضات شرعی و جهاد با نفس را, ترک نکنند. چه خدای تعالی شأنه, فرمود:
(والذین جاهدوا فینا لنهدینّهم سبلنا وإنّ اللّه لَمع المحسنین.)3
5 . بر اوست تدبّر در جوامع روایی, بویژه در آگاهی از اخلاقهای پسندیده و حالات و خصلتهای ناروای آمده در روایات و دامن گرفتن از بدیها ونارواییها.4
6 . بر اوست دائم نیایش کردن و به پیشگاه او نیاز بردن.5 ازخدا بخواهد او را از اولیای خود قرار دهد, همانان که در وصف آنان فرمود:
(الذین لاخوف علیهم ولاهم یحزنون.)6 خواسته هایم از او همین بود. آرزومندم در زندگی و مرگم, مرا فراموش نکند, بویژه به گاه اجابت دعاها و پس از نمازها.
نگاشت به دست راست, نیازمندترین پرورده ونیازمند به رحمت پروردگار بی نیاز, محمد فرزند تقی فرزند مجلسی, عفی الله عنهما.
والحمد لله ربّ العالمین والصلوة والسّلام علی اشرف الانبیاء محمد خاتم النبیین وعترته الطّاهرین.7
پاورقیها:
1 . روایات بسیار از ائمه اطهار(ع) زینت بخش کتابهای روایی است که بزرگان, سفارش به خواندن با تدبر قرآن و تصمیم بر پیاده کردن پیامهای آن کرده اند, از جمله: امام محمد باقر(ع) می فرماید:
(قال رسول اللّه(ص): من قرأ عشر آیات فی لیلة, لم یکتب من الغافلین و من قرأ خمسین آیة کتب من الذّاکرین ومن قرأ مائة آیة کتب من القانتین و من قرأ مائتی آیة کتب من الخاشعین ومن قرأ ثلاث مائة آیه کتب من الفائزین ومن قرأ خمسمائة آیة کتب من المجتهدین…)
اصول کافی, ج612/2
2 . (نهج البلاغه), نامه 31. در این نامه, تجربه های والای مولای موحدان, علی(ع) به فرزندش, امام برگزیده, حسن بن علی, آمده است. این گرامی نامه, کامل ترین صحیفه سلوک عاشقان معارف ولوی و راهیان کوثر علوی است.
3 . سوره (عنکبوت), آیه 69.
4 . جوامع حدیثی و روایی شیعه, چونان قرآن, آهنگی معنوی دارند. افزون بر آمدن اخلاقیات پسندیده و ناپسند در بیشتر روایات و دعوت به بالا رفتن و والاییها را دیدن, بخش بزرگی از گفتار امامان, ویژه اخلاق و کمالات انسانی است. همدمی با گفته های معصومان, نه تنها راهنمای انسان به خوبیها و دورنگهداشتن از بدیهاست که حالت معنوی ویژه ای را در انسان بر می انگیزد. این است که حافظان حدیث, مدح شده اند و بر از برکردن و فهمیدن و عمل کردن بدانها, توصیه هایی جدّی شده است:
(مَنْ حفظ اربعین حدیثا جَرَت فی قلبه ینابیع الحکمة.)
5 . دعاهای امامان(ع) قرآن صاعد و صحیفه معراج سالکان هستند. شیعه, تناورترین پرمایه ترین دعاها را با مفاهیم و مضامین راه گشا و تکامل بخش دارد. دعاهایی که آهنگ آن, روح را عروج می بخشد و اندیشه و فکر را رشد می دهد و بالا می کشد.
دعاهایی مانند دعای کمیل, کتاب دعایی, چونان صحیفه سجادیه, مناجاتی بسان مناجات شعبانیه و… را در کدام مکتب و مذهب می توان یافت.
دعا, روح را لطیف می کند, روان را آرامش می بخشد, ایمان را می فزاید, تلاش مؤمن را پشتیبان می شود, ترس از غیرحق را از دل بپیراید و مؤمن را در کشاکش دهر و فراز و نشیب زندگی نگاهبان باشد. مهم ترین نقش آن, اوج روح است به کوی دوست, پیوند زدن جان به جانان:
(الدّعا سلاح المؤمن وعمود الدین و نور السماوات والارضین).
اصول کافی ج468/3.
6 . سوره (یونس), آیه62.
7 . (روضة المتقین), ج233/13.
