عالم بزرگوار، علامه محمدباقر مجلسي كه از نظر كثرت تاليفات و خدمت به اهل بين اطهار عليهم السلام در ميان علماي شيعه كم نظير، بلكه بي نظير است، توفيقات عظيم خود را مرهون دعاي پدر بزرگوارش مي داند. مرحوم مجلسي اول كه از بزرگان شيعه و صاحب حالات و كشف و شهود است، مي گويد: « در يكي از شب ها پس از ان كه تهجد فارغ شدم، حالتي برايم دست داد كه فهميدم اگر دعايي كنم به اجابت خواهيد رسيد. در اين انديشه بودم كه از خداي بزرگ چه چيزي را درخواست كنم؛ به ناگاه صداي گريه محمد باقر از گهواره شنيده شد. گفتن: خدايا، به حق محمد (ص) اين كودك را مروج دين و نشر دهنده احكام پيغمبر قرار ده، و او را از توفيقات بي نهايت خود بهره مند گردان.» صاحب مرآه الاحوال گفته است: امور خارق العاده اي كه از علامه مجلسي ظاهر شده است، مسلما از آثار همين دعاي پدر در حق اوست. (1)
پي‌نوشت‌ها:
1. رمز موفقيت بزرگان، رضا باقي، ص116.
توضيح: علامه مجلسي در سال 1307 هجري قمري در شهر اصفهان ديده به جهان گشود. پدرش ملا محمد تقي مجلسي از شاگردان شيخ بهايي بود و در علوم اسلامي از بزرگان روزگار خود به شمار مي رفت. مادرش دختر صدرالدين محمد عاشوري بود.
هنوز به سن 4سالگي نرسيده بود كه نزد پدرش به تحصيل پرداخت و در مساجدي براي نماز حاضر مي شد؛ چنانچه خود مي گويد:« الحمدلله رب العالمين كه بنده در سن 4سالگي همه اين ها را مي دانستم؛ يعني خدا و نماز و بهشت و دوزخ، و نماز شب مي كردم و در مسجد صفا، و نماز صبح را به جماعت مي كردم و اطفال را نصيحت مي كردم به آيت و حديث، به تعليم صدرم رحمةالله عليه» او در زمان كوتاهي علوم رسمي زمان خود را فرا گرفت.
در 14 سالگي از ملاصدرا، اجاره روايت گرفت و سپس در حضور استاداني چون علامه حسن علي شوشتري، اميرمحمد مومن استرآبادي، ميرزاي جزايري، شيخ حر عاملي، ملامحسن استرآبادي، ملامحسن فيض كاشاني، ملاصالح مازندراني تحصيل كرد. وي در اندك زماني بر دانش هاي صرف و نحو، معاني و بيان، لغا و رياضي، تاريخ و فلسفه، حديث و رجال، درايه و اصول فقه و كلام احاطه كامل پيدا كرد.
وي در 27 رمضان سال 1110 يا 1111 وفات يافت و در جامع اصفهان مدفون شد.
او در عمر 73 ساله خويش بيش از يكصد كتاب به زبان فارسي و عربي نوشت كه تنها يك عنوان آن بحارالانوار است با 110 جلد و عنوان ديگر مرآهالعقول با 26 جلد. اولين تاليف علامه را كتاب ميزان المقادير دانسته اند كه در سال 1063 تاليف شده و آخرين او كتاب حق اليقين است كه آن را در سال 1109 يك سال قبل از وفاتش تاليف نموده است.
