حِلْیَة المُتَّقین (به معنای زینت پرهیزکاران) یکی از معروف ترین آثار علامه محمد باقر مجلسی(۱۰۳۷ ـ ۱۱۱۰ق) است که به زبان فارسی نگاشته شده و در باب اخلاق، آداب و سنن اسلامی است. این اثر که در 14 باب و یک خاتمه آمده است به دلیل جایگاه و اهمیت آن به زبان های گوناگون ترجمه و تلخیص شده است.
بنا بر نقل مؤلف در مقدمه کتاب، وی به درخواست عده ای از مؤمنان که از او خواستند رساله ای در باب آداب و محاسن اسلامی برگرفته از احادیث اهل بیت(ع) به زبان فارسی بنویسد به تألیف حلیة المتقین همت گماشت.[۱]
آقا بزرگ تهرانی می نویسد: بر اساس یکی از نسخ خطی، حلیة المتقین تألیف محمدباقر مجلسی در 26 ذی الحجه سال 1081 ق به پایان رسیده است.[۲]
این کتاب دارای 14 باب و هر باب شامل 12 فصل است و در پایان کتاب خاتمهای در بیان بعضی آداب متفرقه آمده است. این ابواب، ناظر به اخلاق فردی و اخلاق اجتماعی است و در برخی موارد از احکام فقهی و ادعیه و اعمال نیز سخن گفته شده است.
حلیة المتقین برای نخستین بار در ۱۲۴۸ در چاپخانه زینالعابدین تبریزی در تهران چاپ سُربی شده[۹] و پس از آن، چاپ های متعدد شده است.
پی نوشت:
منابع