احسان پيش از سؤ ال

اسحاق مى گويد:
در محضر امام صادق عليه السلام بودم و معلى بن خنيس نيز در خدمت امام حضور داشت . در اين وقت مردى از اهل خراسان وارد شد، گفت : پسر پيغمبر خدا! پولم كم شده و توان برگشت به خانه ام را ندارم مگر اينكه شما مرا يارى نماييد.
امام صادق عليه السلام به چپ و راست نگاه كرد و فرمود:
آيا مى شنويد برادر دينى تان چه مى گويد؟
نيكى آن است كه پيش از سؤ ال كسى انجام داده شود، بخشش بعد از سؤ ال پاداش آبروريزى او است ...
پيغمبر خدا صلى الله عليه و آله فرمود:
سوگند به آن خدايى كه دانه را مى شكافد و انسانها را مى آفريند، مرا حقيقتا پيامبر قرار داده است . آن مقدار كه سائل از سؤ ال كردن ، رنج مى برد بيشتر از آنست كه تو به او احسان مى كنى .
سپس پنج هزار درهم جمع كردند و به او دادند.(56)

پاورقی

56- بحار: 96، ص 147.